صفحه‌نمایش؛ بلندترین، عریض‌ترین و روشن‌ترین
اوج شاهکار گلکسی اس ۸ پلاس، نمایشگری است که سامسونگ برای لوکس و بی‌نظیر شدنش، سبک و سنگین‌های زیادی انجام داده. به نظر می‌رسد این شرکت زمان زیادی برای توسعه، بهبود و رسیدنش به چیزی که حالا سامسونگ به آن افتخار کند، صرف کرده است. تقریبا سه سال پیش که برای اولین بار نوت اج به بازار عرضه شد، طراحی آن برایمان مثل یک ایده‌ی خام بود؛ اما امروز در گلکسی S8، سامسونگ اوج هنر و خلاقیتش را به کار گرفته تا نمایشگری بزرگ را در قابی کوچک جا دهد.
اس ۸ پلاس حاصل تمام تجربیات سامسونگ در این سه سال برای بهبود استفاده از نمایشگر خمیده در گوشی‌هایش است. خمیدگی در اس ۸ پلاس آن‌قدر زیاد نیست که آزاردهنده باشد و هنگام کار با گوشی باعث شود صفحه لمسی کارایی درستی نداشته باشد؛ در عین حال، این خمیدگی نه آن‌قدر کم است که مثل بلک‌بری Priv اصلا به چشم نیاید. مقدار این خمیدگی دقیق، منطقی و کافی است تا علاوه بر جذابیت دیداری، کارایی مناسبی هم داشته باشد. نمایشگر S8 به‌حدی کشیده است که تقریبا نسبت دوبه‌یک دارد؛ این کشیدگی علاوه بر اینکه جلوه‌ی لوکسی به گوشی داده، باعث شده تا نمایشگر اس ۸ پلاس عریض‌تر از هر گوشی مشابه دیگری باشد؛ همچنین بلندتر هم شده تا کمک کند در هر حالتی، محتویات بیشتری در نمایشگر اس ۸ پلاس نمایش داده شود.
این نمایشگر در هر حالتی و به‌خصوص در وب‌گردی، تماشای فیلم و عکس، جست‌وجو و حتی در منوی دوربین، شما را شگفت‌زده خواهد کرد. اگر برفرض، دوربین سامسونگ گلکسی S8 پلاس تصاویر مزخرفی هم ثبت کند که این اتفاق پیش نخواهد آمد، باز هم این نمایشگر تصاویر را طوری نشان‌تان می‌دهد که کم‌و‌کاستی‌های بخش دوربین را جبران کند.
تنها مورد آزاردهنده‌ی نمایشگرهای اولد (OLED)، دیدن دشوار محتویات، زیر نورهای شدید و مستقیم بود که در اس ۸ پلاس با در نظر گرفتن چند نیت (nit) بیشتر و یک مرحله‌ی اضافی برای روشنایی نمایشگر حل شده است.
پنل اولد، لبه‌های خمیده، تراکم ۵۲۹ پیکسل بر اینچ، اندازه‌ی ۶٫۲ اینچی در مدل گلکسی اس ۸ پلاس، لمس فشاری، روشنایی و کشیدگی بیشتر؛ همه در کنار هم جمع شده‌اند تا سامسونگ ثابت کند می‌تواند بهترین نمایشگرهای دنیا را بسازد، بهترین تکنولوژی‌ها را در آن قرار دهد تا نهایتِ کارایی را برای کاربرانش داشته باشد.
در بخش تنظیمات نمایشگر هم گزینه‌هایی مثل امکان تغییر سایز فونت، تغییر نوع نمایش رنگ‌ها، امکان استفاده از فیلتر زرد و آبی، تغییر محتویاتی که در لبه به نمایش در می‌آیند و تغییر قیافه‌ی کلید‌های مجازی زیر نمایشگر وجود دارد. اما دو موردی که توجه را جلب می‌کنند، امکان تغییر رزولوشن نمایشگر و همچنین اجازه دادن به برنامه‌های مختلف برای اجرا شدن به‌صورت تمام صفحه است که برای چنین نمایشگری وجود آن‌ها واقعا لازم به نظر می‌رسید.