صفحه‌نمایش؛ بلندترین، عریض‌ترین و روشن‌ترین
اوج شاهکار گلکسی اس ۸ پلاس، نمایشگری بوده که سامسونگ برای لوکس و بی‌نظیرشدنش، سبک و سنگین‌های زیادی انجام داده است. به نظر می‌رسد این شرکت زمان زیادی صرف کرده است؛ برای توسعه، بهبود و رسیدنش به چیزی که حالا سامسونگ به آن افتخار می‌کند. تقریبا سه سال پیش که برای اولین بار نوت اج به بازار عرضه شد، طراحی آن برایمان مثل یک ایده‌ی خام بود؛ اما امروز در گلکسی S8پلاس، سامسونگ اوج هنر و خلاقیتش را به کار گرفته است تا نمایشگری بزرگ را در قابی کوچک جا دهد.
اس ۸ پلاس حاصل تمام تجربیات سامسونگ در این سه سال برای بهبود استفاده از نمایشگر خمیده در گوشی‌هاست. خمیدگی در اس ۸ پلاس آن‌قدر زیاد نیست که آزاردهنده باشد و هنگام کار با گوشی باعث شود صفحه‌ی لمسی کارایی درستی نداشته باشد؛ درعین‌حال، این خمیدگی آن‌قدر کم نیست که مثل بلک‌بری Priv اصلا به چشم نیاید. مقدار این خمیدگی دقیق، منطقی و کافی است تا علاوه‌بر جذابیت دیداری، کارایی مناسبی هم داشته باشد. نمایشگر S8 پلاس به‌حدی کشیده است که تقریبا نسبت دوبه‌یک دارد؛ این کشیدگی علاوه‌بر اینکه جلوه‌ای لوکس به گوشی داده، باعث شده نمایشگر اس ۸ پلاس عریض‌تر از هر گوشی مشابه دیگری باشد؛ همچنین بلندتر هم شده تا کمک کند در هر حالتی، محتویات بیشتری در نمایشگر اس ۸ پلاس نمایش داده شود.
این نمایشگر در هر حالتی و به‌خصوص در وب‌گردی، تماشای فیلم و عکس، جست‌وجو و حتی در منوی دوربین، شما را شگفت‌زده خواهد کرد. اگر برفرض، دوربین سامسونگ گلکسی S8 پلاس تصاویر مزخرفی هم ثبت کند که این اتفاق پیش نخواهد آمد، باز این نمایشگر تصاویر را طوری نشانتان می‌دهد که کم‌و‌کاستی‌های بخش دوربین را جبران کند.
تنها مورد آزاردهنده‌ی نمایشگرهای اولد (OLED)، دیدن دشوار محتویات زیر نورهای شدید و مستقیم بود که در اس ۸ پلاس با درنظرگرفتن چند نیت (nit) بیشتر و یک مرحله‌ی اضافی برای روشنایی نمایشگر حل شده است.
پنل اولد، لبه‌های خمیده، تراکم ۵۲۹ پیکسل بر اینچ، اندازه‌ی ۶٫۲ اینچی در مدل گلکسی اس ۸ پلاس، لمس فشاری، روشنایی و کشیدگی بیشتر؛ همه در کنار هم جمع شده‌اند تا سامسونگ ثابت کند می‌تواند بهترین نمایشگرهای دنیا را بسازد و بهترین تکنولوژی‌ها را در آن قرار دهد تا نهایتِ کارایی را برای کاربرانش داشته باشد.
در بخش تنظیمات نمایشگر هم گزینه‌هایی مثل امکان تغییر سایز فونت، تغییر نوع نمایش رنگ‌ها، امکان استفاده از فیلتر زرد و آبی، تغییر محتویاتی که در لبه به نمایش درمی‌آیند و تغییر قیافه‌ی کلید‌های مجازی زیر نمایشگر وجود دارد. اما دو موردی که توجه را جلب می‌کنند، امکان تغییر رزولوشن نمایشگر و همچنین اجازه‌دادن به برنامه‌های مختلف برای اجراشدن به‌صورت تمام‌صفحه است که برای چنین نمایشگری وجود آن‌ها واقعا لازم به نظر می‌رسید.