طراحی و ساخت (چند تغییر کوچک)
قاب پشتی گوشی کاملا فلزی است و جلوه‌ی زیبایی دارد. منتقل شدن حسگر اثرانگشت به زیر نمایشگر باعث زیبایی قاب پشتی و در مقابل خارج شدن قاب جلویی از تناسب شود. هوآوی شبیه به سامسونگ فکر نمی‌کند و هنوز به حسگر اثرانگشت ارزش می‌دهد؛ شاید همین موضوع باعث شده تا جایی مناسب برای آن در نظر گرفته باشد. بالای قاب پشتی جایی برای دو دوربین گوشی و فلش آن‌ها در نظر گرفته‌شده که با پوشش شیشه‌ای پوشانده شده است. یکی از مواردی که برای‌مان جالب بود، بافت فلز قاب پشتی است که مانع از به‌جا ماندن عرق، اثرانگشت و یا چربی روی این قاب می‌شود؛ البته این بافت مانع بزرگی در برابر خط‌و‌خش است.
شاسی اصلی براق طراحی‌شده و گوشه‌های گرد آن تا جای ممکن پرداخت شده‌اند تا جلوه‌ی خوبی داشته باشند. مثل P9، کلید روشن/خاموش در این گوشی هم از نظر دیداری و لمسی متفاوت طراحی‌شده تا کاربر در هر شرایطی بتواند تفاوت آن با سایر کلید‌ها را حس کند یا ببیند. این کلید حاشیه‌ای باریک به رنگ قرمز دارد و هاشور‌هایش هنگام لمس متفاوت بودنش را به رخ می‌کشد.
در مقایسه با گوشی‌های سامسونگ، حسگر اثرانگشت در P10 با کلید خانه یکپارچه نیست و تنها برای شناسایی انگشت‌تان کارایی دارد و نمی‌توانید از آن برای بازگشت یا رسیدن به صفحه اصلی کمک بگیرید؛ اما این تمام ماجرا نیست و هوآوی در بخش تنظیمات، گزینه‌ای را قرار داده که به‌وسیله‌ی آن می‌توانید تمام عملیاتی کنترلی را با همین حسگر انجام دهید. در این حالت دیگر خبری از کلید‌های کنترلی مجازی نمایشگر نخواهید دید.
طراحی کلی گوشی مناسب هر سلیقه‌ای است و می‌تواند هر خریدار مشکل‌پسندی را راضی نگه دارد. در کنار این موضوع، وزن گوشی با توجه به اضافه شدن ظرفیت باتری‌اش در مقایسه با نسل قبلی؛ همان 145 گرم باقی‌مانده است.
